Geluk zit 'm niet in luxe resorts, money on the bank en kasten vol designerkleding, zo realiseerde ik me weer eens deze week. Ik werd gelukkig van een gratis bosje bloemen, van een slaperige knuffel en een rondje over de markt. Happy weekend.
Dat geluk in kleine dingen zit, daarover schreef ik vorige week al. Natuurlijk voel ik me bevoorrecht dat er een tijd was dat ik bij zo ongeveer elke club, opening en expositie in Amsterdam op de gastenlijst stond. Dat ik jarenlang voor mijn werk en privé de wereld overvloog om de mooiste plekken op aarde te bezoeken, en dat ik succesvol ben in mijn werk. In principe heb ik heel mijn leven de luxe gehad om elke week uit eten te gaan, mijn kast vol te hangen met toffe kleding en fijn spul voor in mijn huis te kopen. Al op de lagere school werd ik 'het prinsesje' genoemd, want mijn vader was een succesvol ondernemer, we gingen op vakantie naar luxe resorts en mijn moeder reed in een dikke Mercedes 280 SE (die heeft ze nog steeds trouwens, en staat inmiddels heel vintage te shinen in de garage). Tijdens mijn studententijd keek mijn kamergenootje Carin altijd haar ogen uit als ik weer eens thuiskwam met tassen vol mooie lingerie, flessen witte wijn en luxe dagcrème. "Raafje! Ben je weer wezen shoppen?"
Zat ik daar voor mijn spiegel, met tassen vol mooie lingerie, luxe crèmetjes en een flesje witte wijn. De prinses in optima forma.
Ik zou willen zeggen dat ik dat destijds allemaal zelf had verdiend door keihard te bikkelen tijdens een studentenbaantje, net als veel van mijn huisgenoten. Maar truth be told: ik stond 1 x in de week een beetje bij te klussen in een lunchroom waar je de fooi altijd keurig netjes moest inleveren bij de eigenaar, de rest werd gesponsord door mijn ouders. Geld was, kortom, nooit echt een issue.
En toen kwam de Coronacrisis
Tot mijn reality check vorig jaar. De coronacrisis in combinatie met mijn onvermogen te sparen voor later hakten er behoorlijk in. Voor het eerst in mijn leven kon ik niet meer gedachteloos mijn winkelmandje bij de Albert Heijn volgooien met luxe producten, terloops een reisje naar Parijs boeken of mijn creditcard stukslaan bij Mytheresa.com. Mijn inkomen werd gereduceerd tot nul, en ondanks de steun van mijn ouders en de Gemeente Amsterdam, waren er momenten dat ik wakker lag omdat de rekeningen zich bleven opstapelen, en ik niet wist of we de huur van ons beeldschone, maar dure appartement wel konden betalen. Ook bij mijn Griek, een getalenteerd freelance fotograaf, maar ook weer niet de erfgenaam van een scheepsmagnaat, was op een gegeven moment de financiële koek een beetje op. Allebei geen werk, geen inkomen. Dat deed wat met mijn ego. Ik vroeg de TOZO aan (een uitkering voor zelfstandigen), maar schaamde me daarvoor – ondanks de goedbedoelde opmerkingen van vriendinnen die zeiden dat deze situatie ongekend was, en dat ik er recht op had, want daar had ik tenslotte al die jaren belasting voor betaald. Het voelde gewoon ruk. Een vriendin die zei "laat die tikkie maar even zitten", terwijl ik altijd de eerste was om een rondje voor de zaak te bestellen? Ongelofelijk lief, maar wel pijnlijk.
Hoe gaat het eigenlijk met je vader?
Het tij keerde, gelukkig. Ik kreeg in het najaar van 2020 dankzij een goede vriendin de mogelijkheid te gaan freelancen voor een Frans softwarebedrijf, en knokte keihard om financieel weer op orde te komen. Maar mijn belangrijkste les was dat ik in 2020 weer opnieuw leerde waarderen hoe mooi mijn leven eigenlijk is. Hoe tof het is dat ik, zoals vandaag, over de markt loop en werkelijk iedereen me herkent, zwaait, de tijd neemt een praatje met me te maken – en vice versa. Dat mijn huisbaas op bezoek komt, en me tijdens ons koffietje terloops mededeelt: "Die huurverhoging laten we maar even zitten dit jaar. Hoe is het eigenlijk met je vader?" Dat mijn vriendin Door, die ik al sinds mijn zevende ken, me vandaag belt om niet alleen mijn verhaal aan te horen, maar ook haar verdriet over haar dementerende vader deelt. En we het altijd voor elkaar weten te krijgen huilend van het lachen op te hangen. Een knuffel van mijn lief, die in mijn oor fluistert hoeveel hij van me houdt terwijl ik slaperig richting de douche loop. Ons Franse balkonnetje dat hij heeft volgeplempt met geraniums. De lentestorm die momenteel buiten woedt, maar ons huis nog knusser maakt. Want binnen is het warm.
Geluk zit 'm niet in een gastenlijst of luxe resort, maar in een gratis bosje lathyrussen van de bloemist. Zomaar. Omdat je er een beetje verdrietig uitziet.
Weet je, een groots en meeslepend leven: been there, done that. En ik wil niet beweren dat ik dat niet meer ambieer, want hey: dream big, reach for the stars and all that shit. Maar hoe cliché ook, geluk zit 'm niet in rijkdom, gastenlijsten en luxe resorts: het zit 'm in een bosje lathyrussen, die je gratis en voor niks krijgt van je favoriete bloemist, "omdat je er vandaag een beetje verdrietig uitziet." Laten dat nou net mijn favoriete bloemen zijn.
1. GUILTY PLEASURE VAN DE WEEK
Over groots en meeslepend gesproken, ik ontdekte deze week dat er weer een nieuw seizoen The Real Housewives of Beverly Hills op Netflix staat. Tussen heel zen mijn balkonnetje bijhouden, groene thee drinken en Dostojevski lezen (kuch) is dit mijn best guilty pleasure ever. Verslavend gewoon, die catfights tussen Brandi, Kyle en Yolanda. De hysterische outfits, de kinderachtige ruzies, de over-the-top feesten waar iedereen belooft zich beschaafd te gedragen, maar er altijd weer eentje is die zich strompelend op haar Manholo's richting een limousine begeeft, onderwijl roepend dat de ander "such a bitch" is, die haar tot diep in haar ziel gekwetst heeft, om er vervolgens weer vrolijk champagne mee te drinken de volgende dag. Sorry, maar ik vind dit op z'n tijd zo lekker.
2. KIJKTIP VAN DE WEEK
Deze week zag ik de documentaire van Anna Maria van 't Hek (inderdaad, dochter van) over Yab Yum. Een bijzonder inkijkje in de wereld van de meest luxe nachtclub van de jaren negentig, over de bekende sterren en criminelen die daar over de vloer kwamen, en vooral ook over de meiden die daar veel lol hadden en bakken met geld verdienden, en zichzelf nooit en te nimmer als slachtoffer zagen. Saillant detail: wanneer de documentairemaakster dieper in wil gaan op de criminele activiteiten die zich afspeelden in de najaren van Yab Yum, wil niemand daar over praten. Te gevaarlijk. Je kunt HIER de trailer zien.
3. IETS LIEFS DOEN DEZE WEEK
Ik mag hierboven dan wel mopperen over hoe moeilijk het was, ineens geen inkomen meer hebben en te moeten puzzelen om aan het einde van de maand je rekeningen te kunnen betalen. Maar ik had wat reserves, én hulp. Ook voordat deze crisis uitbrak waren er gezinnen die het financieel ongelofelijk moeilijk hadden – en nog steeds hebben. Moeders die hun kinderen geen lunch mee naar school kunnen geven, vaders die het zich niet kunnen veroorloven om hun zoons of dochters te trakteren op een uitje naar de Efteling of Ponypark Slagharen (bestaat dat nog?). Je vindt haar tof of onwijs irritant, maar ik ben persoonlijk wel fan van Linda de Mol, en zeker van haar foundation. Ze zet armoede in een welvarend land als Nederland op de kaart, en dat blijkt helaas keihard nodig. Want
meer dan een half miljoen Nederlandse huishoudens leeft in armoede en maar liefst 1 op de 5 mensen heeft betalingsproblemen. Dat is wat mij betreft, veel te veel. Je kunt HIER wat meer lezen over het werk van de Linda Foundation.
4. RECEPT VAN DE WEEK
Niets fancy's deze week, maar een ouderwets low budget gerecht: wat mij betreft het ultieme feelgood recept voor een zondagmiddag gevuld met Netflix, een krantje lezen of een beetje chillen op de bank met een goed boek. Ik heb het natuurlijk over Mac & Cheese: macaroni met kaas, boordevol calorieën, maar zo lekker. Ik vond HIER een ultiem recept.
5. COCKTAIL VAN DE WEEK
Als je van lekkere cocktails houdt, maar je budget je even niet toestaat om allerlei dure ingrediënten in huis te halen, dan is een good old rum cola een goed alternatief. Sterker nog, het is voor mij de ultieme long drink tijdens de zomer. Het perfecte vakantiegevoel. Colaatje, shotje Bacardi, ijsblokjes en een schijfje citroen. Serveren bij het zwembad, terwijl je met je voetjes een beetje in het water zit te bungelen. Beetje nippen, beetje aangeschoten worden, duik in het zwembad, en you're good to go.
FRIDAY FAVORITES -> NEXT BACK WEEK