Vrijdagavond, het weekend is begonnen. Feest! Of nee, geen feest natuurlijk, dat mag even niet. Maar wel een kersvers blog met daarin: wéér een boswandeling, liefdeslessen van BN-ers en een sexy fotoshoot met een lingeriemodel. Ok, dat laatste is clickbait, maar heeft wel een kern van waarheid. Enfin, lees maar.
Je weet dat je een zekere leeftijd hebt bereikt als je op zondagmiddag in plaats van de party-pics van die doldrieste zaterdagavond daarvoor, foto's met je vriendinnen deelt van paddenstoelen, dieprode eikenbladeren en – oh cliché – een close-up van je handen rondom een beker warme chocolademelk met slagroom.
Mijn voltallige vriendenkring was naar een herfstig bos getogen om plaatjes van paddenstoelen te schieten
Afgelopen weekend was het zover. Het leek alsof mijn voltallige vriendenkring richting een herfstig bos was getogen om nagenoeg dezelfde, sfeervolle natuurfoto's te posten of whatsappen. Mezelf incluis. Maar – eerlijk is eerlijk – blij werd ik er wel van. Zowel van al die mooie herfstplaatjes als van de wandeling die De Griek en ik maakten door het Spanderswoud in het Gooi - een herfstuitje dat we inderdaad afsloten met een warme chocomelk to-go.
Millennials spotten in het bos
Er zijn sowieso weinig party-pics te schieten als er überhaupt geen enkele horeca- of dansgelegenheid open is waar je vrolijk in de feestverlichting kunt zwieren of liederlijke selfies kunt maken in het damestoilet. Dus je moet wat. Misschien wel de reden waarom er opvallend veel millennials en Amsterdamse hipsters in het bos waren te spotten.
Maar ineens doken daar foto's op van een knappe blondine, slechts gehuld in mooie lingerie, hoge hakken, en een ondeugende glimlach rond haar lippen
In dezelfde whatsapp groep waar iemand (ik) een kunstige foto van een elfenbankje deelde, kwamen er foto's voorbij van een geheel andere orde. Sensuele zwart-wit foto's van een knappe blondine die, slechts gehuld in mooie lingerie en hakken, quasi-ondeugend een bakblik in de oven schoof, bevallig op een met tulpen bestrooid schapenvachtje lag, en nonchalant de camera inkeek terwijl ze achterover leunde op een Frans bistrostoeltje. Als was het de grand finale van een spetterende striptease.
De fotograaf? Dat was ik. Het model? Ik noem verder geen namen, maar het begint met een T en eindigt op Essa. Het jaartal? 2004. Wat was er in godsnaam aan de hand? Die blondine, die had voor haar verjaardag van een paar vriendinnen een voucher gekregen om mooie lingerie te kopen. In de begeleidende brief waren 10 unforgiveble excuses for wearing bad underwear te lezen.Ik noem er drie.
Excuus om comfortabel ondergoed te dragen: It feels so simple, fresh and crisp! Antwoord: So wear a salad.
Excuus 1: "The quality is so good, it lasts a lifetime"
Antwoord: "So does Tupperware, what's your point?"
Excuus 2: "It feels so simple, fresh and crisp"
Antwoord: "Wear a salad. "
Excuus 3: "It's the best brand ever, established in 1800!"
Antwoord: "You're a disgrace to femininity. Think of all those 18th century women who died without ever having the pleasure of wearing a lycra thong."
Daarna moest de jarige een document ondertekenen waarin ze plechtig beloofde nooit meer van die comfy, katoenen onderbroeken te dragen - niet dat ze dat überhaupt deed, maar toch, 150 euro uitgeven aan een setje van Marlies Dekkers deden de meesten van ons in die tijd dan ook weer niet - en als bewijs dat haar missie was geslaagd, hadden we samen bedacht een fotoshoot te doen voor haar vrijgevige vriendinnen. Met een in een pré-PicCollage-tijdperk, zelf geknutseld fotoboekje als resultaat.
Waar is die tijd gebleven?
Een mix van hilariteit en melancholie in onze whatsapp groep, want jeetje, weet je nog, en sjonge, waar is de tijd gebleven dat we zo vindingrijk en onverschrokken waren? Maar weet je, die creativiteit en bravoure zit volgens mij nog steeds in elke vrouw, ongeacht onze leeftijd. Die mogen we dan tegenwoordig op een andere manier uiten, maar zolang we mooie lingerie blijven kopen - wat we ons nu wél kunnen veroorloven - , zelf de feestverlichting blijven ophangen en ons nu en dan gedragen alsof het 2004 is, zit het volgens mij wel goed.
1. PRODUCT VAN DE WEEK
"Wat gaan we doen? Maagden offeren?" Mijn geliefde kwam deze week thuis en waande zich, licht bedwelmd door de geur van sandelhout, eucalyptus en opium, in een occulte tempel. Ik had simpelweg wat kaarsen aangestoken. 10 misschien. 15 max. En hier en daar een geurkaars. Misschien ook een wierookje. Want tja, herfst toch? Bovendien regende het buiten, en als we dan toch me