We beginnen het weekend wat vroeger vandaag. Dus schenk jezelf een gin & tonic in (hoe je die het beste serveert, daarover vertelt mijn BFF Willem je hieronder meer) en ga er lekker even voor zitten. Deze week: over Whatsapp-groepjes, Sex & The City en hoe Stichting Met je Hart zich inzet om eenzaamheid bij ouderen te verzachten.
Verwarring in de app-groep vorige week. Of nouja, dé app-groep, ik heb er zoals velen van ons meerdere (de Corona Survival app-groep, de Fabulous Five app-groep, de Meccano Maaike app-groep en zo kan ik nog wel even doorgaan). De app-groep waar ik nu op doel luistert naar de illustere naam De Sextetters, en ja, dat klinkt wat vreemd, maar we zijn met zes vriendinnen, dus: een sextet. Geen carnavalsvereniging. Al snap ik bij nader inzien ook wel dat één van onze mannen zijn wenkbrauwen optrok toen hij die naam voorbij hoorde komen. “De SEX-tetters?”
Als je in een app-groep met de naam "De Stille Moordenaars" zit, dan heb je volgens mij wel een probleem.
Het kan overigens nog erger, zo concludeerde ik na een korte speurtocht op internet. Wat dacht je van “De Coole boys en Lars” (zielig voor Lars), “De Maniakale Boodschappers” (zouden dat die wc-papier hamsteraars zijn geweest?) en “De Stille Moordenaars” (want van je vrienden moet je het hebben).
Goed, verwarring bij de Sextetters, want het was tijd voor onze jaarlijkse lunch en er moest een locatie worden gekozen. “Er zit een nieuw restaurant in Westerpark. Daar was jij laatst toch zo enthousiast over Tess? Bureau ofzo?” appte ik. Er volgde een wat weifelende reactie. “Bureau in Westerpark? Eh, jaaa...kan?”
GEEN BUREAU TE VINDEN NATUURLIJK
Geen Bureau te vinden natuurlijk in dat hele Westerpark, bleek toen ik wilde gaan reserveren. Het enige restaurant met die naam zit diep in stadsdeel Slotervaart, wat weliswaar voor één van ons redelijk om de hoek is, maar voor de rest idioot ver fietsen. Dat leek me niet te kloppen. Tot ik op het heldere idee kwam dat Tessa wellicht niet op Bureau, maar op Kantoor had gedoeld. Bar Kantoor, gevestigd in een monumentaal pand op het terrein van de Westergasfabriek. Mysterie opgelost.
Waarom moeten hoofdstedelijke horeca-uitspanningen toch altijd van die hippe namen hebben?
Maar serieus. Waar is de tijd gebleven dat een horeca-uitspanning nog gewoon In Den Ouden Doosch heette? Of café Huppel de Pub? Zoals vriendin Tjitske verzuchtte: “Sinds Kantoor en Bureau plekken zijn waar je kunt eten en cafés en restaurants plekken waar je kunt werken ben ik het spoor bijster. Ik houd dat soort dingen liever gescheiden.”
Gelukkig kwam het goed, piesten we niet naast “Den Koperen Pot” en konden we een reservering maken voor een lunch die om twee uur begon en pas om tien uur ‘s avonds zou eindigen.
1. GUILTY PLEASURE VAN DE WEEK
Zo’n oneindig lange lunch met vriendinnen, er is geen betere opkikker voor je humeur dan dat. Zeker met deze club, waarbij ik meestal al voordat ik mijn jas heb uitgetrokken, proestend over de tafel klap. De gesprekken die we hebben, de mooie restaurants waar we Bloody Mary’s, Skinny Bitches en Eggs Benedict nuttigen, het doet me altijd een beetje denken aan Sex & The City.
We hebben zelfs een Miranda in het gezelschap en met een beetje fantasie heb ik met mijn blonde krullen wel wat weg van Carrie Bradshaw – inclusief carrière als freelance tekstschrijver, exclusief walk-in-closet (al heb ik ooit wel een keer een diepte-investering gedaan in een paar Jimmy Choo’s – waar ik vervolgens niet op kon lopen).
In Sex & The City doet New York denken aan een droom in technicolor, waar de Cosmopolitans je om de oren vliegen
Het moment dat ik Sex & The City ontdekte kan ik me goed herinneren. Ik woonde nog thuis bij mijn ouders en zapte boven op mijn slaapkamer wat verveeld langs verschillende kanalen, tot mijn oog bleef hangen bij Carrie die in een New Yorkse nachtclub met een veel jongere man de bloemetjes buiten zet en de volgende dag tijdens een brunch met haar vriendinnen verslag doet van haar escapades. Ik had maar twee scènes nodig om in die magische wereld te worden getrokken.
Heerlijk. Fantastische mode. Juicy drama. Spannende mannen. Carrie en haar kliekje lieten New York eruit zien als een technicolor droom waar de Cosmopolitans, funky feestjes, modeshows en brunches aan de orde van de dag waren.
Ik weet niet of het anno 2020 nog steeds zo’n hit zou zijn. Het is verre van realistisch – al is de vraag of dat erg is – , Carrie is eigenlijk alleen maar met zichzelf en mannen bezig en de cast is hartstikke wit. Toch was de serie in die tijd van emancipatorisch belang. Vier vrijgevochten vrouwen die geen enkel onderwerp uit de weg gingen: carrières, relaties, sex, ziekte, het wel of niet krijgen van kinderen. Eén quote van Carrie blijft wat mij betreft tijdloos:
“They say nothing lasts forever. Dreams change, trends come and go, but friendships never go out of style.”
Ideetje: misschien toch de naam van die app-groep maar eens veranderen in Six & The City.
2. ADRESJE VAN DE WEEK
Trouwens helemaal niet meer zo nieuw, dat Bar Kantoor waar we gingen lunchen. In het prachtige gebouw waar vroeger het stadsdeelkantoor was gevestigd, zit sinds het voorjaar van 2018 een stijlvol ingericht restaurant waar je van s‘ochtends vroeg tot ‘s avonds laat terecht kunt voor ontbijt, lunch, borrel of diner. Met een lekker ruim terras waar je de hele dag zon hebt en uitkijkt over het Westergasterrein en het park, dat nu langzaam haar herfstkleuren laat zien. De menukaart is veelal biologisch en heeft veel vegetarische opties, al vielen de vegan bitterballen ons een beetje tegen.
