Hoe was jullie week? Ook zo fijn gewandeld? Of misschien toch toegegeven aan de verleiding een dansje op 1.5 meter te doen? Ik wel. En daarbij ging ik me te buiten aan de lekkerste taartjes van de lokale bakker, en liet ik een traan bij een bijzonder oprechte podcast. Daarover en meer in mijn weekupdate. Happy Friday.
Ik heb me toch weer een partijtje gewandeld deze week! Ik weet niet hoe het met jullie zit, maar mijn stappenteller draait overuren. Nu nog even die extra coronakilootjes eraf zien te lopen. Wandelen schijnt perfect te werken zeggen ze, maar ik compenseer die verbrande calorieën keurig netjes met een glas rode wijn of twee. Of met een kaascroissantje, en een bord pasta met romige saus (dat laatste is de schuld van De Griek). Schiet lekker op dus.
Verslaafd aan chips ineens. Hoe dan?
Daar komt bij dat ik sinds Corona ineens een enorme craving heb ontwikkeld voor chips – de Pringles Rice Japanese BBQ teriyaki zijn favoriet. Of Pomtips, die zo fijn aan je verhemelte blijven plakken (dat is dan weer de schuld van mijn beste vriendin Tessa, die me laatst wees op die fijne smaaksensatie, en toen was ik om). Nog zoiets: ik ben deze maand al een paar keer in de verleiding gekomen om bij ons bakkertje – één van de beste van de stad – respectievelijk een tompouce, een donut en een éclair te bestellen. Zag er zó lekker uit. Wat ook niet helpt is dat de bakkerij grenst aan onze binnentuin. Zo word ik dus elke ochtend, genietend van mijn koffietje op het balkon, door die heerlijke geuren van vers deeg, vanille en chocola richting de Ten Kate markt gezogen. Doe je niks aan.
Mijn onderbewuste wil me vast iets vertellen. Spa rood? Nee hoor, jij verdient een glas rode wijn
Gek is dat, want ik gaf nooit om chips. En al helemaal niet om gebak. Zou mijn onderbewuste me willen vertellen dat ik wel iets extra's heb verdiend in deze rare tijden? Maar waarom wijst dat innerlijke stemmetje je dan nooit op wortels, broccoliroosjes of een spaatje rood? Wie het weet mag het zeggen.
Ach, het is maar even zo. En on the bright side, het viel me deze week ineens op wat een waanzinnig figuur mijn moeder nog steeds heeft. Wespentaille, slanke benen, ronde billen. We gingen samen naar de kapper en ze had zich voor de gelegenheid gehuld in een stijlvolle skinny jeans, hippe enkellaarsjes en een mooie, zwarte top. Om door een ringetje te halen. Ze is 74, for god sakes! "Mam," zei ik, "niet normaal hoor, hoe jij eruit ziet. Ik teken ervoor. Maar zo'n zandloperfiguur, dat zit uiteindelijk wel in mijn DNA toch?" "Komt goed hoor schat," antwoordde ze. "Dat is inderdaad genetisch bepaald. Net als genieten van lekker eten. Dat heb je dan weer aan je vader te danken."
1. IETS LIEFS DOEN DEZE WEEK
Op weg naar een wandelafspraak met mijn vriendin Ingeborg deze week, viel mijn oog op een knalrode poster met witte letters achter het raam van Bar Spek, een knus eetcafé hier in Amsterdam-West. Al maanden gesloten natuurlijk. De poster had onmiskenbaar de signatuur van onze buurtsuper Dirk van den Broek. Erop viel te lezen: "Dirk steunt Bar Spek door deze ruit te huren totdat ze weer open kunnen." Het idee om noodlijdende cafés en restaurants te koppelen aan bedrijven die wél goed lopen komt van een creatief reclamebureau. Een sterk staaltje feelgood marketing uiteraard, maar ik vond het wel een mooi gebaar. Want het is geen geheim dat grote supermarktketens en online shopping giganten het ene verkooprecord na het andere verbreken sinds de lockdown. Dat zij op hun manier iets terugdoen, of in ieder geval die boodschap uitdragen, vind ik wel wat hebben.
Dat fijne boek of die nieuwe spijkerbroek kun je natuurlijk ook bij je lokale winkel bestellen
Ik betrap mezelf er overigens ook op dat ik de laatste tijd vaak iets bestel bij Thuisbezorgd, bol.com of Zalando, puur uit gemakzucht. Die pizza, dat fijne boek of die nieuwe spijkerbroek had ik natuurlijk net zo goed kunnen kopen bij mijn plaatselijke pizzeria, boekhandel of dat leuke boetiekje om de hoek. Dat doe ik overigens wel hoor, zo nu en dan. Vraag maar aan mijn bakker.
Maar iets in je winkelmandje gooien gaat online nou eenmaal net wat makkelijker dan een afspraak boeken bij je favoriete winkel, binnen een strak tijdslot iets naar je gading proberen te vinden, en uit pure paniek maar iets aan te schaffen dat je totaal niet nodig had. Goed, ik beloof beterschap: want het schijnt dat elke keer als je iets koopt bij een kleine ondernemer, diegene daadwerkelijk een happy dance doet. "Maar jij plaatst op dit blog toch ook linkjes naar bol.com, de Bijenkorf en Asos Raaf?" Klopt. Daar verdien ik echter een paar procent commissie mee, en zo help je mij als small business owner ook weer een beetje. Hoppakee, geweten gesust!
2. PODCAST VAN DE WEEK
Al is het maar om de aanstekelijke begintune die de rest van de dag in je hoofd zit: de podcast Teun en Gijs vertellen alles wil je horen. Beste vrienden Teun van de Keuken (die je vast kent van de Keuringsdienst van Waarde) en Gijs Groenteman (de beste interviewer van Nederland, aan wie ik HIER al de liefde verklaar) gaan met elkaar in gesprek over zaken als seksisme, nostalgie en jaloezie. En dat doen ze meesterlijk. Het is een feest om aan te schuiven bij deze twee vrienden, die elkaar al kennen sinds de middelbare school. Tikkie elitair, maar daar koketteren ze dan ook vrolijk mee ("Dit is het geluid van de elite. Om lekker links, lekker rijk in je witte wijk van te genieten."). Love it. Zoveel zelfs, dat ik lid ben geworden van Teun en Gijs Vertellen Meer. Voor 4 euro per maand krijg je dan toegang tot nog meer content, en dat is het me meer dan waard (en bovendien, laat die gasten ook wat verdienen. Want rijk word je er niet bepaald van, podcasts maken. Tenzij je Sander Schimmelpenninck heet).
Enorm pijnlijk. Maar die akward stiltes tijdens de aflevering Sarah Lotje verdienen een Nipkowprijs, op zijn minst.
Zo luisterde ik deze week met ingehouden adem naar de aflevering Sarah Lotje, waarin Gijs een pijnlijke episode uit hun vriendschap aankaart. Teun is compleet uit het veld geslagen, want hij heeft Gijs in het verleden een ongelofelijke streek geleverd, en weet nog steeds niet hoe hij met dat schuldgevoel om moet gaan. De akward stiltes die dat oplevert zijn wat mij betreft een Nipkowschijf dan wel Podcast Award waard. Dit zijn de integere, intieme gesprekken die je voert aan je eigen keukentafel, niet als je weet dat er tienduizenden mensen meeluisteren. Dat ze dat wél doen, getuigt van lef. En maakt dit één van de beste podcasts die je momenteel kunt beluisteren.
Je luistert Teun en Gijs vertellen alles in je favoriete podcast app. De aflevering Sarah Lotje zit achter een betaalmuur, die je kunt unlocken via Petjeaf.
3. ONTDEKKING VAN DE WEEK
Afgelopen zaterdag hadden we bezoek van – niet doorvertellen – maar liefst twee vrienden. Allemaal coronaproof natuurlijk. Ok, mogelijk is er bij het afscheid een voorzichtige knuffel uitgedeeld. Ik was nou eenmaal euforisch om eindelijk weer eens ouderwets een dansje te doen in de woonkamer, al was het op 1.5 meter. En die avondklok? Die werd een beetje overschreden. Maar ze hadden camouflagepakken aan – geen grap – en werden uiteindelijk niet op de bon geslingerd toen ze iets na middernacht ons huis verlieten. Verder zijn we echt hele brave burgers, zoals de meesten van ons.
Ik had natuurlijk naar de supermarkt kunnen sjezen. Maar gemak dient de mens. Misschien iets te veel.
Wel kwamen we rond half 8 tot de ontdekking dat het bier op was. Ik had vier blikjes Heineken ingeslagen, maar dat ging toch iets harder dan gepland. Nou had ik natuurlijk naar de meest dichtstbijzijnde supermarkt kunnen sjezen, maar sinds kort is daar de Gorillas app: een online supermarkt die je boodschappen binnen tien minuten thuis aflevert. En zowaar: om kwart voor acht stond er een alleraardigste bezorger voor de deur met wat extra bier en borrelnootjes. Ik weet niet hoe ze het voor elkaar krijgen, en ik weet ook niet hoe verantwoord het allemaal is, maar de bezorger was op de fiets (dus met die duurzaamheid zit het wel goed) en zag er bepaald niet uit alsof hij werd uitgebuit. Het is consumentisme ten top natuurlijk, gemakzucht in optima forma. Je wilt iets en je hébt het ook binnen tien minuten. Maar het kwam wel goed uit.
4. BOEK VAN DE WEEK
Vorige week had ik het over mijn zoektocht naar het beste avonturenboek aller tijden. De Griek kwam met A Journey to the Center of the Earth van Jules Vernes, en dat werd vanmiddag afgeleverd. Het leek wel Sinterklaas. Misschien ook omdat De Griek het pakketje had onderschept en het voor me had verstopt. De kieteldood werkt altijd, zelfs bij mannen van 1.90 meter bleek maar weer, en zo sloeg ik om vier uur vanmiddag een boek open dat al mijn verwachtingen overtrof. Met een linnen kaft, gouden belettering (niet alleen op de kaft, ook de bladzijden hebben vergulde randen) en prachtige prenten. Ik had gekozen voor een special edition en dat mocht wat kosten, maar als je alleen al bij het doorbladeren wordt teruggeworpen naar je kindertijd, naar een sprookjesachtige wereld, naar een ultiem gevoel van nostalgie, dan is dat wat waard toch?
Precies.
Het vuur naar avontuur is aangewakkerd
Inmiddels ben ik ook begonnen in The Book Thief, een boek dat ik lees met de meisjes van mijn boekenclub (die wat verontrust hadden gereageerd toen ik vorige week aangaf nog geen letter van deze roman te hebben gelezen.). Het vuurtje om naar nostalgische boeken te zoeken is dus aangwakkerd. Daarom deze week geen tip, maar een vraag. Wat is jouw favoriete avonturenroman? Aan welk boek heb jij de beste jeugdherinneringen?
5. RECEPT VAN DE WEEK
Het is bijna Pasen, zo ontdekte ik deze week tot mijn schrik, en wat is beter dan gevulde eitjes bij je Paasontbijtje? Een perfect recept voor gevulde eitjes ontfutselde ik bij Cees Holtkamp, de bekendste patissier en krokettenmaker van Amsterdam. Ik mocht hem twee jaar terug interviewen voor de Culinaire Expeditie, een blog dat ik schrijf voor culinair organisatiebureau Eat2Gather. Het is nog steeds één van de dierbaarste interviews die ik ooit had. Cees is namelijk niet alleen een waanzinnige storyteller en een bijzonder warme man, zijn roots liggen in Schipluiden, een klein dorpje naast het gehucht waar ik vandaan kom. Ons gesprek ging dus niet alleen over het geheim van de perfecte kroket en zijn heilig verklaarde citroenpunten, maar ook over de dochter van de kapper (waar mijn vader kort verkering mee had), schaatsen over de Vlaardingse vaart en de boerderij van mijn overgrootopa. Onvergetelijk.
Ik nam plaats aan zijn keukentafel, bleef urenlang hangen, en vergat mijn notitieboekje, met als gevolg dat ik de volgende dag door de stromende regen terug moest fietsen naar zijn knusse huis. Waar ik wéér tot laat in de middag bleef hangen. Mijn interview met Cees Holtkamp kun je HIER teruglezen. Het filmpje waarin hij met zijn kleindochter Stella gevulde eitjes maakt kun je HIER zien. Wat ik zo schattig vind, is dat hij klinkt als mijn opa – geen Amsterdams, maar puur Westlands' accent. Zo zie je maar. Je kunt de jongen wel uit het Westland halen...maar het Westland niet uit de jongen.
DIT ZIJN MIJN 5 x FRIDAY FINDS
Die knappe skinny jeans van mijn moeder kun je onder meer shoppen bij good old Levi's of mijn persoonlijke favoriet Lee.
Als je jezelf dan toch te buiten wil gaan aan chips, doe het dan in stijl. White truffel chips uit Ibiza, daar kun je natuurlijk alleen maar slanker van worden. Toch?
Om ongemerkt de avondklok mee te ontduiken. Dit jurkje in een soort van camouflageprint is daar perfect voor. Ik vond het bij Black.
De bijbel voor banketbakkers. Dit fijne bakboek van Cees Holtkamp koop je bij je lokale boekhandel, of via Bol.com - kan ook. Met de lekkerste recepten voor banketbakkersroom tot garnalenkroketten en meer.
Honey Highway is een initiatief dat bermen, dijken, bedrijventerreinen en land inzaait met bloemenzaadjes, zodat de bijtjes daar op af komen. Ik bezocht deze week met mijn vader de initatiefneemster, die weer een achternichtje bleek te zijn. Small world. Kortom, save the bees. En bestel een zakje bloemenzaadjes waarmee je de wereld een stukje eco-vriendelijker maakt.
Dit artikel bevat een aantal affiliate links, wat betekent dat ik een kleine commissie ontvang wanneer jij iets koopt via die desbetreffende link. Kost jou niets extra's en mij help je ermee nog meer mooie content te maken.